De Atlantikwall is één onderdeel van het Provinciaal domein Raversijde. Daarnaast kan je nog Walraversijde en het Memoriaal van prins Karel bezoeken of wandelen in het omliggend uitgestrekt natuur- en recreatiepark.

De Atlantikwall liep van de Noorse kust tot aan de Pyreneeën en bestond uit bunkers, kustbatterijen, luchtafweer, antitankgeschut en tankversperringen. Bij de invasie in juni 1944 hadden de vestinggenietroepen (Festungspioniere) en de Organisation Todt meer dan tienduizend bunkers afgewerkt. Hierbij waren honderdduizend Duitsers en acht miljoen buitenlanders als werkkrachten betrokken met een maandelijks verbruik van zeshonderdduizend kubieke meter beton.

De Atlantikwall was geen aaneengesloten muur van verdedigingswerken zoals de naam suggereert. Op strategische plaatsen, zoals rond havens (bv. Oostende), waren de verdedigingswerken sterker uitgebouwd dan op andere plaatsen. Op sommige plaatsen zijn de bunkers bewaard, o.a. in Nederland, Normandië en in Raversijde. Raversijde was na de oorlog afgesloten als militair domein en werd pas rond de eeuwwisseling als museumsite ingericht en opengesteld voor het grote publiek.

In Raversijde is ook de batterij Aachen uit de Eerste Wereldoorlog bewaard. Deze batterij werd opnieuw in gebruik genomen tijdens de Tweede Wereldoorlog en aangevuld met batterij Stützpunkt Bensberg waar de geniesoldaten van de bunkerbouw verbleven en met batterij Saltzwedel neu (1941), die aanvankelijk moest instaan voor de verdediging van de Oostendse haven en die na 1942 gewoon ingeschakeld werd in de Atlantikwall. In totaal zijn een zestigtal bunkers, ondergrondse loopgraven en andere constructies in hun oorspronkelijke staat hersteld en met meer dan tweeduizend authentieke, zorgvuldig geselecteerde voorwerpen heringericht. Een aantal personeels-, munitie- en communicatiebunkers – onderling verbonden door middel van soms overwelfde bakstenen gangen uit de Tweede Wereldoorlog – werden ingericht met levensgrote poppen die het soldatenleven tijdens de Eerste en de Tweede Wereldoorlog uitbeelden.

Voor het bezoek moet je toch zeker anderhalf uur uittrekken. Het parcours is vermoeiend (vele lage gangen en trappen) en ongeschikt voor oudere personen of personen met een lichamelijke beperking. Het parcours is uitstekend bewegwijzerd maar je moet het volledig doorlopen, er is geen mogelijkheid om het tijdens het bezoek te onderbreken.

Er staan ook heel wat artillerie- en luchtafweergeschut opgesteld met telkens de nodige uitleg erbij. Waarschijnlijk heel interessant voor freeks van militaire geschiedenis maar zo goed als Chinees voor de doorsnee sterveling voor wie alles “geschut” is. De tentoonstellingskasten zijn goed samengesteld en maximaal gevuld. Ze geven aanschouwelijk de verschillende aspecten van het soldatenleven weer en spreken de bezoeker aan. Merkwaardig dat men nog zoveel authentieke voorwerpen en documenten heeft kunnen vinden. Zo vind je bv. op het domein twee Enigmatoestellen. Dit waren uiterst geheime coderingstoestellen voor het versturen van militaire berichten en waarvan nog maar weinig exemplaren bestaan.

Het feit dat lokatie tijdens de twee wereldoorlogen werd gebruikt, komt verwarrend over voor de bezoeker voor wie het soms moeilijk is om uit te maken op welke oorlog de tentoongestelde voorwerpen betrekking hebben.  De snit van het militaire uniform en de pet of helm van de poppen zijn hiervoor de beste aanwijzing.

Van de vier onderdelen van het domein Raversijde, vinden we de Atlantikwall het minst interessante. Maar dat heeft misschien te maken met onze viscerale afkeer voor alles wat met oorlog en militairen te maken heeft.

Nog even vermelden dat de natuurliefhebber hier ook de goed bewaarde natuurlijke duinenbegroeiing en –flora terugvindt.