Het was al een expeditie op zichzelf om Oostvleteren te bereiken. De weg naar de buurgemeente Lo-Reninge was in Merkem onderbroken. We probeerden dan via Lo maar daar waren ook wegenwerken aan de gang. Uiteindelijk konden we via Alveringem de N8 Ieper-Veurne bereiken en reden via de Elzendammebrug tot aan de kerk van Oostvleteren, het beginpunt van de wandelroute[1].
Veel bezienswaardigheden zijn er niet langs de wandelweg. Het gaat meer over een wandeling in de natuur. Tijdens heel het traject vergezelt ons de 170-meter hoge zendmast van Elzendamme, een gehucht dat aan de IJzer is gelegen.
Vooraleer we de Boezingegracht bereiken, bemerken we midden in het veld een bunker uit de Eerste Wereldoorlog. Tijdens de laatste oorlog zou de Witte Brigade hem als geheime vergaderplaats hebben gebruikt. We steken het bruggetje van de Boezingegracht over en komen zo terecht in het overgangsgebied tussen de zandleemstreek (rechts) en de Westbroek (links). Deze laatste is één van de natuurlijk overstromingsgebieden van de IJzer, de IJzerbroeken genaamd. Samen vormen ze een gebied van 8000 ha grasland op de rechteroever van de IJzer, van de Franse grens tot Diksmuide. Liefhebbers vinden er een specifieke plantengroei en ook heel wat watervogels. In de verte zien we de huizenrij aan de Fintelebrug waar de Lovaart uitmondt in de IJzer.
We laten de Boezingegracht achter ons en betreden de oorspronkelijke Brabanthoek, een 25 ha-groot natuurgebied met veel hagen en knotwilgen. We komen er nog de restanten van een bemalingsmolentje tegen dat vroeger diende om water uit de poel te pompen en zo het grondwater op peil te houden. Nu steken we de gemeentegrens over en wandelen verder op het grondgebied van Lo-Reninge. In de verte zien we ‘t Convent, een vermaard restaurant waar de Vlaamse regering eens vergaderde.
We passeren langs de kinderboerderij De Zonnegloed en wandelen verder richting N8, één van onze grote gewestwegen die over 152 km loopt van Brussel tot aan de Franse grens in de Westhoek. We lopen nog even door de nieuwe woonverkaveling van Oostvleteren en stoten op een Belgische bunker uit de Eerste Wereldoorlog. Hij werd nog maar pas in 2005 uitgegraven en meet 12 op 2,8 m, met muren van 1,2 m dik. De bunker is opgedeeld in twee delen en heeft geen kijksleuven zodat men veronderstelt dat hij, op zo’n 8 km van het front, dienst deed als munitieopslagplaats.