6de dag Woensdag 26 juni Lavaudieu en Brioude

Het landelijk dorpje Lavaudieu – La vallée de Dieu –  telt amper enkele honderden inwoners maar het vroeger romaans cisterciënzerklooster (12de eeuw) bezit kunstwerken van onschatbare waarde. De zusters werden door de Franse revolutie uit hun klooster verjaagd en hun kloosterkerk werd later parochiekerk. Vooraf hadden de revolutionairs de spits ervan verwijderd en vervangen door iets dat gelijkt op een bonnet phrysien met een revolutionaire piek erboven op.

Het eigenlijk klooster werd verkocht aan een boer en zo werd de vroegere kloosterrefter koestal. Pas na de Tweede Wereldoorlog besefte men de historische en artistieke waarde van het pand en werd het geheel geleidelijk in zijn oorspronkelijke staat teruggebracht. De kloosteromgang werd in eer hersteld en verdwenen zuilen en kapotte kapitelen werden door nieuwe vervangen. In de vroegere refter ontdekte men onder de kalk een grote fresco van Byzantijnse inspiratie die de H. Maagd voorstelt geflankeerd door engelen en apostelen. Ook de kerk bevat een hele reeks muurschilderijen gemaakt door kunstenaars die in Italië inspiratie waren gaan zoeken. Heel merkwaardig is dat de grote pest hier symbolisch is uitgebeeld op een muurschilderij: een vrouw met zwarte sluier die van alle kanten met pijlen wordt bestookt. Een ander fresco stelt een duivel voor. In vergelijking met de refter, hebben de fresco’s in de kerk door de tand des tijds en de vochtigheid hun glans en helderheid verloren en is een opknapbeurs aangewezen. Dit belet niet dat deze pastelkleurige fresco’s nog voldoende duidelijk zijn en nog warm aanvoelen. Geen wonder dat ze elk jaar massa’s toeristen trekken. Het kloosterpand kan men met een deskundige gids bezoeken. De rondgang duurt ongeveer een uur.

Brioude aan de rivier Allier is vooral gekend voor zijn basiliek Saint-Julien, één van de gekendste kerken van Auvergne waaraan gedurende twee eeuwen werd gebouwd, wat nadelig was voor de eenvormigheid van het bouwproject. Vandaar dat het ook geen echte romaanse kerk meer is want in de loop van de bouwtijd werd een aantal technieken van de gotiek toegepast waardoor het aantal zuilen kon worden beperkt. De zijbeuken zijn even breed als de hoofdbeuk. Rond het koor is naar Auvergnaanse traditie een kooromgang. Niet alleen aan de buitenkant maar ook binnenin vallen de veelkleurige muren op: de bouwmeesters gebruikten stenen met dominantie van oker, roze en rood. De oorspronkelijke donkere vloer geplaveid met keien werd ondertussen hersteld. Ook hier zijn een aantal muurschilderijen uit de 12 de eeuw te vinden waarvan de mooiste zich bevinden in de hoger gelegen Chapelle Saint-Michel.

Vervolg