7de dag Donderdag 27 juni Lac Chauvet Egliseneuve Montboudif Lac Pavin Saint-Floret
Vandaag wordt het de dag van de meren. Zowel de Lac Chauvet als de Lac Pavin zijn vroegere kraters die volgelopen zijn. Chauvet is ruwer en midden in de natuur gelegen, ideaal voor vissers, terwijl Pavin al recreatiever en toeristischer is met een hotel aan de oever. En natuurlijk telkens prachtig zicht op de Puy de Sancy.
 |
 |
 |
 |
Egliseneuve ligt op de weg naar Montboudif. Hier bereikten we de grens van de Puy-de-Dôme met het naburig departement van de Cantal. Egliseneuve is een typisch landelijk dorpje dat er in de maand juni eerder verlaten bij lag. Hier logeren de wintergasten die wat verderop in Super-Besse de skipistes opgaan. Het kerkje van Egliseneuve bezit enkele beschilderde romaanse kapitelen die doen denken aan naïeve kunst. Of die oorspronkelijk beschilderd waren of later werden ingeschilderd konden we niet uitvissen. Het dorp bezit ook een kaashuis met specialiteiten uit de streek. Een Hollands koppel baat een lokaal, vervallen hotelletje uit dat ze bezig zijn met restaureren, in onze ogen toch wat vergane glorie. De hotelier heeft niet veel in huis en improviseert voor ons een eenvoudige koude schotel. Op zijn Hollands, maar la cuisine française is toch wel iets anders! Van hieruit, via smalle en kronkelende baantjes naar Montboudif, net over de grens met de Cantal. Daar staat het geboortehuis van wijlen president Georges Pompidou en vorig jaar werd hier ook zijn museum geopend. Voor de rest een verloren gat, niets te drinken en niets te eten. In the middle of nowhere.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Saint-Floret ligt op de weg van Besse naar Clermont-Ferrand, langs een onstuimig riviertje dat de naam van Couze Pavin draagt. Een schilderachtig, lang uitgerekt straatdorp vooral bekend voor het gehucht van Le Chastel dat zo’n twee kilometer hoger ligt. Van hieruit prachtige vergezichten op het dorp met de resten van een middeleeuwse burcht en op de omliggende velden waardoor geometrische lijnen lopen die de landbouwmachines hebben ingetekend.
 |
 |
 |
Le Chastel is eigenlijk niet meer dan een oud romaans kerkje met een kerkhof. Het was donderdag en spijtig genoeg sluitingsdag zodat we het interieur van het kerkje niet konden bekijken. Wat we wel konden zien was de ossuaire of het knekelhuis en enkele Merovingische graven. Le Chastel was in elk geval de wandeling te voet waard. Prachtige natuur, een weelde aan bloemen.
 |
 |
 |
 |