Meetkerke ligt in het poldergebied ten Noordwesten van Brugge, langs de baan van Brugge naar Oostende. Het dorpje maakt deel uit van de fusiegemeente Zuienkerke. De wandelroute[1] start aan het vroeger schoolgebouw, op de ruime en nette parking die speciaal voor wandelaars en fietsers werd aangelegd. Men kan hier de auto kwijt en rustig de wandelschoenen aantrekken op één van de bankjes.
We slaan de richting in van de kerk en komen voorbij de afspanning Het Mortierken dat een mooie kaart biedt aan dagjestoeristen. Wie nog even wil plassen vooraleer de tocht aan te vatten kan hier terecht. En op de terugweg kan je opnieuw hier de keel doorspoelen.
We lopen even binnen in de Onze-Lieve-Vrouwhemelvaartkerk die teruggaat op een Romaans bedehuis dat in de 13de eeuw werd omgebouwd en uitgebreid tot een driebeukige kruiskerk met een oorspronkelijke vieringtoren. Het interieur loont de moeite. Niet alleen de schilderijen en de barokke altaren trekken de aandacht, ook het Mariabeeldje dat hier wordt bewaard en dateert uit de 15de eeuw. Sinds al die tijd is het beeldje een voorwerp van verering geworden. De kerk wordt omgeven door een kerkhof dat heel goed wordt onderhouden en waar bomen rust en vrede uitstralen.
 |
 |
 |
 |
De totale wandelroute omvat 15 km maar ze kan ook opgedeeld worden in twee circuits van telkens 7 km. We opteren om vandaag te wandelen langs het gedeelte waardoor de smalle Blankenbergse vaart stroomt.
 |
 |
 |
 |
Na zo’n 700 meter botsen we op een schilderachtige bruggetje bij een kleine veldkapel die nog steeds dienst doet voor volksdevotie. We steken de brug over en bereiken zo de gemeentegrens tussen Zuienkerke en Sint-Pieters-Brugge. Rechts bemerken we een statige molen die bij de drooglegging van de streek dienst deed om het water uit het veengebied te pompen. In het verlengde van de molen bemerken we in de verte het gebouw van het Brugs AZ Sint-Jan. Ongelooflijk dat dit zo rustig en uitgestrekt natuurgebied in vogelvlucht op zo’n korte afstand ligt van de drukke stad.
 |
 |
 |
Langs de talrijke grachten en kreken bereiken we bij de Twee Speyen, het uiteinde van de Blankenbergse vaart Een schutsluis die nu ook buiten dienst is, kwam hier in de plaats van een “overdracht” waarlangs kleine platte vaartuigen via kabels in het kanaal Brugge-Oostende werden overgetrokken. We volgen het kanaal over zo’n 250 meter en slaan dan rechtsaf langs de Steenkaai.
 |
 |
Prachtig natuurgebied met typische planten, runderen, schapen, paarden en groene kikkers in dit gebied met zijn talrijke waterlopen en poelen. Aan de T-kruising kunnen we kiezen voor het ingekort of het volledig circuit van 15 km.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
We opteren voor de “korte pijn” en komen zo terug bij Het Mortierken waar een frisse Duvel al klaar staat om het stof en de hitte van deze heerlijke lentedag door te spoelen.
Prachtige wandeling in een nog grotendeels ongerept natuurgebied die om meer vraagt. We komen hier zeker terug voor het tweede deel van het circuit.
Het tweede deel van het circuit situeert zich ten Noorden van het kanaal Oostende – Brugge, in een nog grotendeels agrarisch en waterrijk gebied. We komen vanuit Varsenare en plaatsen de wagen aan de Vaartdijk Zuid, in de buurt van een gezellig en door wielertoeristen druk bezocht cafeetje. Het uitgeschreven circuit is veel ruwer en woester dan dat van het eerste deel van de wandeling. Zonder stevige wandelschoenen of laarzen zeker niet aangewezen in een natte periode want het grootste deel van de wandeling verloopt via onverharde paden met veel diepe plassen. Het spatten van de landbouwvoertuigen zorgt voor een bijzonder modderig parcours en het wordt echt uitkijken en laveren wat de wandeling heel wat minder aantrekkelijk maakt. Hele porties van het natuurgebied zijn heringericht door de Vlaamse Overheid en worden als hooi- en weilanden gebruikt door de landbouwers. Maar ook hier botsen we in de verte op de aanwezigheid van het Brugse AZ. Dit bewijst hoe dicht dit natuurgebied ligt van het drukke Brugge.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
