13km in totaal – ongeveer de helft afgelegd
Mullem – Lede – Huise
zondag 7 augustus 2016
Toerisme Oost-Vlaanderen D/2008/0332/5
De wandeling loopt feitelijk over drie fusiegemeenten: Oudenaarde, Kruishoutem en Zingem. Een mooie wandeling in de natuur rond drie typische dorpjes, met goed uitgestippelde en gemakkelijk begaanbare wandelpaden. Dorpjes en streek zonder pretentie, prachtige vergezichten en pure natuur maar zonder spectaculair erfgoed. Stukken van het parcours worden ook gebruikt door wielertoeristen, wat een ongemak is.
We vertrekken aan de gemeenteschool van Mullem waarvan het historisch centrum ook “het okergele dorp” heet en in een dal ligt. Tegenwoordig is het een deelgemeente van Oudenaarde. De Romaanse toren van de Sint-Hilariuskerk dateert uit de twaalfde eeuw, de rest van de kerk uit het begin van de 17de eeuw. Nadien werden nog verbouwingen aangebracht.
Het omwalde kasteel aan de overkant van de kerk is verdwenen en vervangen door een landhuis.
In het dorp zijn er twee restaurants, waarvan één blijkbaar gesloten voor overname. De Kroon gaat pas open na 11 uur, voordien is er in het dorp geen mogelijkheid voor een plasstop of voor een kop koffie. Spijtig.
Langs een ommuurde hoeve komen we terecht op het wandelpad dat parallel loopt met de Rooigemsebeek. We passeren via een wachtbekken dat op het einde van vorige eeuw werd aangelegd om Mullem, gelegen in een waterrijk gebied, te vrijwaren van wateroverlast. Ondertussen heeft zich daar een moerasbos ontwikkeld. Ook het afvalwater van het buurdorp Huise loopt erin.
Langs elzen, eiken en beuken wandelen we verder tot aan de Driesstraat en volgen verder het wandelpad langs de beek.
We bereiken zo Lede, deelgemeente van Kruishoutem. Lede is een ingeslapen dorpje met een imposante kerk en een 18de-eeuwse pastorie. Niets bijzonders.
In Lede korten we de voorgestelde wandeling in en via de Rechemstraat stappen we naar Huise. De straat gaat over in een kasseiweg en wat verder in een onverharde veldwegel. Zo komen we weer terecht op het bewegwijzerde parcours. Ondertussen kijken we uit op de Vlaamse Ardennen. Geleidelijk verdwijnt het laaggelegen dorp Lede achter de horizon. Op zeker ogenblik steekt alleen de kerktorenspits nog boven het landschap uit.
We naderen Huise (nu deelgemeente Zingem) waar de Huisekoutermolen ons al van ver toewuift. Oorspronkelijk stond deze molen in Waregem. Nu neemt hij de plaats in van een molen die in de 19de eeuw is afgebrand.
We nemen de Molenstraat en vervolgens de Kloosterstraat. Langs het vroeger bejaardentehuis Vijvens (met de nieuwbouw achteraan de parking) wandelen we de dorpskern van Huise binnen. Van de drie dorpen die we hebben aangedaan, is dit wel het grootste centrum. Er is een op zondagmorgen drukbezochte café en ook een dorpswinkel. Het Huiseplein is het bezichtigen waard: de Romaanse kerk dateert uit de 12de eeuw en werd in 1903 gerestaureerd in neo-romaanse stijl. De vieringtoren is vierkant aan de basis en gaat over in een achthoek. De huizenrij op de hoek van het plein mag gezien worden. Langs de kant van het dorpsplein is het hoekhuis smaakvol gerestaureerd.
We wandelen terug naar Mullem via de Lange Aststraat en achter de kerk van Lede, aan het einde van een dreef, duikt plots een prachtige woning op. De pastorij?
De Korte Aststraat is een mooie platanendreef die kronkelend en dalend ons terugvoert naar de historische kern van Mullem. We komen voorbij een okergele muur waarin zich het kapelletje van de Ast, een vroegere bedevaartsplaats, bevindt. Het werd gebouwd in Lodelijk-XVI-stijl. De toren die boven de muur uitsteekt met uitzicht op Oudenaarde en op Gent deed eerst dienst als uitkijktoren en in latere jaren als ast. Voor we het dorp binnen wandelen, stoten we nog op het “Kasteel ter Ast” of “de Gerlache”, feitelijk een landelijke herenwoning uit het begin van de 20ste eeuw. En wanneer we het restaurant De Kroon bereiken, zijn we zo goed als terug bij ons vertrekpunt.