Walraversijde tussen Oostende en Middelkerke

Provinciaal sitemuseum Walraversijde

Walraversijde, tussen het huidige Raversijde en Middelkerke, ontstond als vissersnederzetting waarschijnlijk in de tweede helft van de 13de eeuw. Het betekent: inham van de zee gelegen bij de woonplaats van Walraf. De kust was toen niet rechtlijnig zoals vandaag en had verschillende inhammen. Vandaar: Koksijde, Lombardsijde, Raversijde, Bludsijde (bij Bredene), …

Het oorspronkelijk dorp lag eigenlijk waar nu het strand en de zee is. Nu nog kan men bij laag water onder het zand restanten van muren vinden en hier en daar ook nog een potscherf rapen.

Continue reading

Wandelen langs de meanders van de Schelde in Zevergem

Zevergem is een deelgemeente van De Pinte en ligt aan de Schelde, op slechts enkele kilometers van Gent. Het is één van de oudste Scheldedorpen. De Provincie Oost-Vlaanderen stippelde een prachtige wandelroute van 5,6 km uit onder de benaming Doornhammeke (D/2008/0332/3). De wandelweg loopt zo goed als volledig langs de Scheldeoevers en zijn vroegere meanders.

De Schelde werd al vanaf de 15de eeuw rechtgetrokken. De meanders werden afgesneden van de stroom en op die manier hadden ze in de 19de en 20ste eeuw minder te lijden onder industriële en andere vervuiling. Tegenwoordig zijn het private viswaters. Het hoefijzervormig gebied binnen de meander noemt men ham. Vandaar de benaming Doornhammeke maar ook de naam van de Oost-Vlaamse gemeente Hamme, …

Continue reading

Verrassend mooi Middelburg

Vanuit West-Vlaanderen Middelburg bezoeken, was vroeger niet zo eenvoudig. Je moest op tijd aan de ferry in Breskens zijn, zo niet was het een uur wachten op de volgende boot. Tegenwoordig houdt de verplaatsing niets meer in. Voor 5 euro rijd je comfortabel door de Westerscheldetunnel en in een mum van tijd kom je aan in het centrum van Middelburg.

De stad kwam gehavend uit de Tweede Wereldoorlog. In mei 1940 kwam ze zwaar onder het vuur te liggen van de oprukkende Duitsers. De bevrijding van Walcheren kwam pas in november 1944 terwijl men boven de grote rivieren nog de fameuze “hongerwinter” zou moeten trotseren. Nadien werd de stad zoveel mogelijk in haar oorspronkelijke staat hersteld en is men daar ook bijzonder goed in geslaagd. Veel originele bouwwerken uit vroegere tijden zijn er dus niet overgebleven maar dat valt ook helemaal niet op. Alles lijkt zo goed als oorspronkelijk …

Continue reading

Wandelen langs het kanaal Brugge – Oostende

Van de brug aan de Cathilleweg naar de Nieuwegebrug op het grondgebied Jabbeke

Richting Brugge via de rijweg

Er is een kleine parking met enkele zitbanken naast het kanaal aan de Cathilleweg. Een paar schepen zijn aangemeerd. We steken het kanaal over via de voetgangersbrug en nemen de rijweg richting Brugge. We passeren voorbij het Estaminet Ter Spinde.  Goed aan de zijkant blijven wandelen want er komen voortdurend wielertoeristen uit beide richtingen! We komen enkele zeldzame auto’s tegen. Rechts, tussen de bomen door, prachtig zicht op de vele kreken en het overstromingsgebied naast het kanaal, met in de verte de spoorweg Brugge – Oostende en aan de horizont de Brugse torens. Enkele zeldzame woningen versoren het landschap. We wandelen onder de Jabbekebrug door en bewonderen de weelderige plantengroei aan de andere oever van het kanaal. Overal vlierstruiken die in bloei staan. Ondertussen komen een tweetal pleziervaartuigen voorbij. Voor we de Nieuwegebrug bereiken, zien we de werf waar twee nutteloze bruggen over een weg die nooit werd aangelegd, nu eindelijk worden afgebroken. We steken het kanaal over via de Nieuwegebrug

Continue reading

Op reis naar Toulouse, de Aude en de Midi-Pyrénées

Donderdag 24 mei 2012

Gisors

Vertrek rond 10u00 ‘s morgens. Reisweg: Kortrijk – Doornik – Bapaume, een drukke autosnelweg door het Noorden van Frankrijk. Daarna richting Amiens – veel rustiger !- en nadien de gewone weg naar Gisors waar we rond 14u00 aankomen. Eén van de eerste warme meidagen, een verfrissing zal deugd doen! We installeren ons op het terras van de Jean Bart, alle deuren en ramen staan open, een fris windje waait binnen, de zomer lijkt nu definitief in aantocht, denken we. Op de kaart van de snacks vinden we wat we zoeken. Lekker en smakelijk, vlug en vriendelijk opgediend, vergezeld van een demi-pichet de rouge. Nadien nog een café-crème om te laten zakken en vooral om alert te blijven in het verkeer. Rustige sfeer in Gisors, een goed bevolkt centrum, grote parking, ideale plaats om even te pauzeren op doorreis.

Op de parking komen we een publibus van de Franse landmacht tegen. Enkele jonge kerels staan al op de bus te wachten, waarschijnlijk om aan te monsteren bij L’armée de terre.

 

Continue reading

Virtueel reizen door de geschiedenis

Het Amsterdam van Anne Frank

De digitale wereld biedt heel wat mogelijkheden voor het geschiedenisonderwijs en voor al wie belangstelling heeft voor het verleden. Geschiedenis is een heel belangrijk vak voor de jeugd, spijtig genoeg ondergewaardeerd omdat het geen onmiddellijke tastbaar voordeel oplevert als bv. wetenschappen en techniek. En toch: “Historia, magistra vitae”: het verleden brengt je tot inzicht over het heden, uit wat gisteren gebeurd is, begrijp je beter vandaag.

Geschiedenis is niet noodzakelijk een saaie bedoening, maar kan ook heel boeiend zijn. Vroeger was het de vertelkunst van de meester of van de leraar die de lessen interessant maakte. De meester deed zijn best maar kon in latere tijden niet meer concurreren met de bewegende en gekleurde televisiebeelden

Continue reading

Kortemarkse zusters in Le Pays Noir

Artikel verschenen in Biekorf van maart 2014.

Tijdens de opzoekingen in het kader van de geschiedenis van het Margareta-Maria-Instituut, botsten we toevallig op documenten en brieven van een bijhuis van de zusters van de H. Vincentius in het bisdom Doornik.

De tweede helft van de 19de eeuw was een periode van grote armoede en werkloosheid in het toen nog overwegend agrarisch Vlaanderen. Door de invoer van goedkope tarwe uit Amerika, kende de landbouw een nooit geziene crisis. Daartegenover stond het rijke Wallonië, met de talrijke koolmijnen en de snel ontwikkelende zware industrie. Daar was mankracht tekort. Vooral vanaf 1880 ontvluchtten heel wat werkloze landarbeiders het Vlaamse platteland en trokken alleen of met hun gezin naar de Waalse industriebekkens. In de provincie Henegouwen waren de Borinage (Mons) en le Pays Noir (Charleroi) sterke aantrekkingspolen. Als gevolg van die groeiende Vlaamse aanwezigheid, deed de bisschop van Doornik regelmatig een beroep op religieuzen van bij ons. Kerkrechtelijk bleven ze onder de jurisdictie van hun Vlaams hoofdklooster en van hun oorspronkelijk bisdom.

Continue reading

De “treurenden” van Dijon nog tot 19 augustus 2012 in het Brugs Sint-Janshospitaal – Tranen van liefde

De pleurants voor Jan Zonder Vrees zoals ze nu te zien zijn in Brugge

In de 15de eeuw ontstond aan het Bourgondisch hof de traditie om naast de praalgraven van de hertogen zogenaamde  “pleurants” in beeldhouwwerk te plaatsen. De bekende Haarlemnaar Klaas Sluter begon hiermee rond 1400 bij de graftombe van Filips de Stoute waar we een rouwstoet zien van wenende monniken die hun gelaat diep verbergen in de kappen van hun pij.

Klaas Sluter kreeg navolging. In 1443 begon Jean de la Huerta met de graftombe van Jan Zonder Vrees.  Antoine le Moiturier voltooide het werk rond 1470. De nu nog 37 overblijvende en fijn uitgewerkte figuurtjes in albast[1], zijn 30 cm hoog en stellen rouwende geestelijken, kartuizermonniken en ook hovelingen voor. Bijzonder lieflijk is het beeldje van een misdienaar die, gezien zijn nog prille leeftijd, in een kleiner formaat dan de rest is uitgebeeld. Beide tomben zijn te bewonderen in de Musée des Beaux arts van Dijon.

Omstreeks 1480 zou nog een gelijkaardig grafmonument voor Philippe Pot volgen dat momenteel bewaard wordt in het Musée du Louvre in Parijs.

Continue reading

Tentoonstelling André De Meulemeester in Brugge

Nog tot 2 juni 2012 loopt in de Provinciale bibliotheek Tolhuis een evocatie van het leven van André De Meulemeester, “De arend van Vlaanderen“. Waarschijnlijk een totaal onbekende voor de meesten onder ons maar toch een veelzijdig en boeiend man: gevechtspiloot tijdens de Eerste Wereldoorlog en nadien industrieel en kunstenaar. De Erfgoeddag 2012, met “Helden” als centraal thema, was de ideale gelegenheid om vooral de militair André De Meulemeester te belichten.

André komt uit een eerder linkse Brugse burgerfamilie, lezen we. Samen met zijn broer Jacques nam hij in 1915 als vrijwilliger dienst in het Belgisch leger. André was amper 21 jaar oud. Na zijn opleiding tot piloot, maakte hij deel uit van het eskader Les chardons (De distels) en behaalde zeven persoonlijke overwinningen op de vijand. De Franse collega’s die moeite hadden om zijn Vlaamse naam uit te spreken, noemden hem André “Mystère“.

Continue reading