Het hopmuseum van Poperinge

Het Nationaal Hopmuseum van Poperinge werd ondergebracht in een voormalige stapelplaats van hop[1]. Alleen al het gebouw is een bezoek waard. De constructie en de indeling van het oorspronkelijk industrieel gebouw werd uitstekend bewaard maar terzelfdertijd aangepast aan zijn nieuwe functie als museum. De bezoeker beschikt over een lift die hem tot op de derde verdieping brengt. Nadien daalt hij via een metalen trapconstructie af naar de onderliggende verdiepingen. Het authentiek karakter van het gebouw werd gerespecteerd en gecombineerd met moderniteit en functionaliteit!

     

We maken kennis met heel wat – soms onverwachte – aspecten van de hoppeteelt: zijn oorsprong, het duivels karakter dat werd toegeschreven aan de “wijnstok van het Noorden”, de aanwezigheid van hop en bier in de heiligenlegendes en vooral de geschiedenis van de hoppeteelt in de streek rond Poperinge. Visueel kunnen we maand per maand de opeenvolgende werkzaamheden in de hoppevelden volgen. Alles is goed geduid en geïllustreerd, ook via enkele videomontages. Grote aandacht gaat naar de toestellen en machines die in de hoppeteelt werden gebruikt, o.a. voor het solferen van de hoppe tijdens de groei en later bij het drogen en opslaan. De geur van gedroogde hoppe die links en rechts in het museum als decoratief element wordt gebruikt, is doordringend aanwezig in het gebouw en geeft er een eigen cachet aan. We zien niet alleen hop, we ruiken ze ook! Aan de balie krijgt de bezoeker een audiotoestel. Bij alle standen staat het nummer vermeld van de overeenkomstige audio-uitleg. In het café naast het museum kan men een hele reeks bieren en natuurlijk ook trappist proeven. In een lange etalagekast beneden naast de balie kan de bezoeker zien welke bieren er zoal bij ons op de markt zijn. Verrassend zijn ook de cijfergegevens i.v.m. de hopcultuur. We stellen vast dat zowel in ons land als in de rest van Europa de hoppeteelt elk jaar sterk achteruitgaat en dit in tegenstelling met de Verenigde Staten waar nu meer dan vroeger hop wordt geteeld. In 1880 waren er in Poperinge 881 hoptelers en 1373 ha hoppevelden; vandaag zijn er nog amper 25 over die voor de hoppecultuur 158 ha gebruiken. Op wereldschaal is de hopteelt tussen 2011 en 2012 met 4271 ha afgenomen. Betekent dit dat bij het brouwen de hop vandaag vervangen wordt door chemische processen? Behalve bij … ?

   
   

Het is interessant om nu het museum te bezoeken want tot eind september loopt nog een tijdelijke tentoonstelling van trappistbieren. In de folder lezen we:

“Trappistenbieren worden alom geroemd om hun hoge kwaliteit en rijke smaak. De acht trappistenbrouwerijen behoren tot de top van de brouwerijwereld. Hun ambachtelijkheid, de gedurfde, diepe smaak van het bier en de niet-commerciële aanpak zijn uniek.

Wereldwijd zijn er slechts negen trappistenbieren waarvan  zes Belgische. Acht trappistenbieren dragen het label “Authentic Trappist Product”.

Poperinge heeft een centrale ligging tussen twee trappistenabdijen: Westvleteren en Mont des Cats. Hopmuseum Poperinge zoomt dit jaar in op de diverse trappistenbieren en hun geschiedenis. Uiteraard kan dit niet zonder proeven!”

Elk trappistbier wordt uitgebreid voorgesteld in een afzonderlijke stand: de oorsprong en de  geschiedenis van de abdij, de evolutie van flessen en etiketten door de jaren heen, het leven van de monniken, info over hun bier, enz. Spijtig dat de organisatoren er niet aan gedacht hebben om deze verschillende abdijen te situeren op een kaart.

 

   
   

Misschien had ook enige aandacht kunnen gaan naar hoppe in literatuur en kunst. Wie kent bv. nog de streekroman Het Klokhof van Radaf Meyseune, alias priester en Poperingenaar August Benoot, roman die zich in het Poperingse afspeelt en toen ook wat deining bezorgde.

Een bezoek aan het hopmuseum loont waarlijk de moeite. Poperinge mag fier zijn op deze prachtige realisatie en dit zowel inhoudelijk als architecturaal. Een oud industrieel gebouw werd prachtig geherwaardeerd en kreeg op een verantwoorde wijze een nieuwe functie!

In tegenstelling met ons bezoek aan Talbot House, kwamen we hier enthousiast en voldaan buiten!

 


[1] Het Groen boekje vermeldt hop naast hoppe daar waar men in het West-Vlaams vooral het woord hommel kent met zijn talrijke samenstellingen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML tags en attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>