E.H. Reiner Deleersnijder, oud-leraar 1919-1924
Verschenen in De Kinkhoren, jaargang 1997, nr 2, p. 15-18.
Ter inleiding ….
Vooraf wil ik er de nadruk op leggen dat het gaat om de herinneringen van een toen (1969) reeds 79-jarige. Vandaar de spellingsfouten, regionalismen en archaïsmen[1] die ik onverbeterd heb overgenomen. Verkeerd gespelde eigennamen werden echter systematisch verbeterd[2], punctuatie en aanhalingstekens hier en daar aangepast om de leesbaarheid te bevorderen.
E.H. Reiner Deleersnijder werd geboren te Ingelmunster op 31 augustus 1890 en priester gewijd in 1915. Hij was achtereenvolgens leraar aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge (1915)[3], leraar aan het Onze-Lieve-Vrouwecollege te Oostende[4] (1919), onderpastoor te Menen (1924), directeur Technische School te Menen[5] (1935), pastoor te Beerst (1943) en pastoor te Werken (1951). In die laatste functie nam hij ontslag in 1969. Hij stierf te Werken (fusiegemeente van Kortemark) op 22 september 1981. Op zijn doodsprentje staat : “Reiner was een groot man, een Vlaming uit één stuk en een zeer ijverig en godvruchtig priester. Als Vlaming behoorde hij tot het gezelschap van de Blauwvoeters en van de mannen van de ‘swigenden eede’“[6].
In de omgeving van Kortemark is de herinnering aan hem nog levendig. Hij is er gekend als een intellectueel en bibliofiel. Behoorde Reiner Deleersnijder ook tot de groep van priesters die om hun Vlaamgezindheid ergens “te lande” een benoeming kregen, om er vergeten te worden ?
© John Aspeslagh