August Benoot, priester, legeraalmoezenier, leraar, literator, provocateur en rebel op latere leeftijd

Poperingenaar August Benoot werd geboren in 1889 en priester gewijd in 1913. Vooraleer hij in 1931 in Kortemark werd benoemd als geestelijk directeur van de Zusters van de H.Vincentius, was hij achtereenvolgens leraar aan het Onze-Lieve-Vrouwecollege van Oostende[1], legeraalmoezenier tijdens WO I en onderpastoor in Woesten en Oudenburg. Hij zette zich ook in voor de Kortemarkse Kostschool en Landbouwhuishoudschool en stond achter de oprichting van de tuinbouwafdeling die hij promootte in een krantenartikel. Hij werkte ook mee aan het schooltijdschrift Klokje dat tijdens zijn directeurschap van drukkerij veranderde: zijn eigen huisdrukker Sansen[2] uit Poperinge zou tot na WO II drukker van Klokje blijven.

Lerarenkorps college Oostende in 1920. Benoot is de tweede van links. Bron: HOUWEN (R.), Een collegemeester vertelt. Oostende, 1979.

Continue reading

Het Onze-Lieve-Vrouwecollege van Oostende gedurende de eerste jaren na de Eerste Wereldoorlog

E.H. Reiner Deleersnijder, oud-leraar 1919-1924
Verschenen in De Kinkhoren, jaargang 1997, nr 2, p. 15-18.

Ter inleiding ….

Vooraf wil ik er de nadruk op leggen dat het gaat om de herinneringen van een toen (1969) reeds 79-jarige. Vandaar de spellingsfouten, regiona­lismen en archaïsmen[1] die ik onverbeterd heb over­genomen. Verkeerd gespelde eigennamen werden echter systema­tisch verbe­terd[2], punctuatie en aanhalingstekens hier en daar aan­ge­past om de leesbaarheid te bevor­deren.

E.H. Reiner Deleersnijder werd geboren te Ingelmun­ster op 31 augustus 1890 en priester gewijd in 1915. Hij was achtereenvolgens leraar aan het Sint-Lode­wijkscollege te Brugge (1915)[3], leraar aan het Onze-Lieve-Vrouwecollege te Oostende[4] (1919), onderpas­toor te Menen (1924), directeur Technische School te Menen[5] (1935), pastoor te Beerst (1943) en pastoor te Werken (1951). In die laatste functie nam hij ont­slag in 1969. Hij stierf te Werken (fusiegemeente van Kortemark) op 22 september 1981. Op zijn doods­prentje staat : “Reiner was een groot man, een Vla­ming uit één stuk en een zeer ijverig en god­vruchtig priester. Als Vlaming behoorde hij tot het gezel­schap van de Blauwvoeters en van de mannen van de ‘swigenden eede’[6].

In de omgeving van Kortemark is de herinnering aan hem nog levendig. Hij is er gekend als een intellec­tueel en bibliofiel. Behoorde Reiner Deleer­snijder ook tot de groep van priesters die om hun Vlaam­gezindheid ergens “te lande” een benoe­ming kregen, om er ver­geten te wor­den ?

© John Aspeslagh

Lerarenkorps 1920. E.H. Deleersnijder is de 3de vanaf rechts. Bron: HOUWEN (R.), Een collegemeester vertelt. Oostende, 1979.

Continue reading