Op reis naar de slapende vulkanen (1)

Dag 1 Vrijdag 21 juni Meaux en Gien aan de Loire

Zicht op Gien en op de Loire

Overtrokken weer, niet echt uitnodigend om op reis te vertrekken. Eerst nog een stukje Wallonië waar we in de buurt van Doornik de autosnelweg naar Parijs opgingen. Rond Rijsel was het zoals gewoonlijk erg druk en omwille van de veiligheid is de snelheid er beperkt tot 90 km per uur. Eenmaal uit de agglomeratie van Rijsel werd het plots veel rustiger. In vergelijking met de Belgische snelwegen, is het hier een plezier om te rijden: je kunt rustig slalommen en laveren tussen de vrachtwagens en de enkele caravans die al in juni in de richting van het Zuiden trekken. Frankrijk is in oppervlakte wel achttien maal groter dan België maar qua bevolking slechts zes keer. Dus, veel dunner bevolkt en dat merk je ook aan het verkeer op de snelwegen, zolang je natuurlijk grote centra als Parijs, Lyon, Marseille, enz. vermijdt. Parijs en zijn Boulevard périphérique wilden we in elk geval ontwijken en we verlieten daarom de snelweg ter hoogte van Senlis. Via de route nationale ging het naar Meaux, ten Oosten van de Franse hoofdstad. Hier even de innerlijke mens versterken. Continue reading

Rond het kasteel van Ooidonk

Woensdag 5 juni 2013. Een zonovergoten, heerlijke lentedag. We gaan wandelen in de buurt van Deinze, meer bepaald rond het kasteel van Ooidonk[1].

 

 

 

 

 

 

De auto laten we achter aan de parochiekerk van Sint-Maria-Leerne en volgen de lommerrijke en imposante dreef in de richting van het kasteel van Ooidonk. We passeren onder de Blauwe Poort die haar naam te danken heeft aan de eertijds blauwe luiken. Dit is de enige van de zeven poorten die nog overblijft. De datum 1595 verwijst naar het jaar dat de poort werd gerestaureerd. Wat verder op komen we voorbij langs de Kapelanij waar de huispriester van het kasteel woonde. Rechts van de weg ligt het Goed te Reabels waar de jeneverstokerij van het kasteel was ondergebracht. De wandelaar kan niet naast de imposante ingang van het kasteel kijken. Hoewel de kasteeltuin, aangelegd in de 19de eeuw, toegankelijk is voor toeristen, reserveren we dit bezoek voor een andere keer want vandaag hebben we nog een aantal kilometers voor de boeg. Toch even halt houden in restaurant Het Koetshuis waar een lekker kopje koffie op ons staat te wachten. Continue reading

Op verkenning in de Uitkerkse Polder

Maandag 27 mei 2013. De eerste lentedag van de maand. Eindelijk! Maar nee, ‘s anderendaags was de herfst al terug. Niet zeuren, laten we kijken naar de positieve kanten! We hebben echt genoten van deze uitzonderlijke dag en vooral van de wandeling[1] van 7,7 km door de Uitkerkse Polder, gelegen in het onmiddellijk hinterland van Blankenberge en Wenduine en amper op een boogscheut van Brugge.

We starten bij het Bezoekerscentrum UItkerkse Polder aan de Kuiperscheeweg, een eerder smal zijstraatje van de grote baan Brugge – Blankenberge. Continue reading

Argendaalwandeling in Bellegem – deel twee

De weersomstandigheden waren vorig najaar niet meer zo gunstig zodat we het tweede deel van de Argendaalwandeling pas dit voorjaar hebben kunnen afmaken. Uiteraard in een heel verschillend landschap: overal wordt de grond in gereedheid gebracht en beploegd, langs alle kanten kunnen we heel ver kijken terwijl op het einde van de zomer de maïsvelden het gezichtsveld her en der sterk beperkten. Een nadeel is dat de wandelaars voortdurend plaats moeten maken voor de talrijke landbouwmachines die op zo’n stralende lentedag heel druk in de weer zijn.

We kwamen met de wagen vanuit de richting Kortrijk en startten dit keer rechts van de Doornikserijksweg, aan de kruising met de Leuzestraat waar je veilig de wagen kunt achterlaten. Continue reading

Atomium 55 jaar later

Bij de babyboomgeneratie is de herinnering aan Expo 58 nog levendig. De nostalgie naar de kinderjaren zal hierbij wel meespelen. Het Atomium is het meest prestigieuse restant van de Wereldtentoonstelling 1958 en werd een aantal jaar geleden opgefrist en gerenoveerd.

Toen we eerder deze week voor een bezoekje naar de Heizel trokken, was het met hoog gespannen verwachtingen. Alhoewel respectievelijk van bouwjaar 1953 en 1947, hadden mijn vrouw en ik met school of met onze ouders Expo 58 bezocht maar om één of andere reden waren we nooit tot in het Atomium geraakt. Was het toen te druk? Of te kostelijk? Het is gissen. In elk geval, 55 jaar na de opening van het Atomium, hebben we donderdag laatst dan eindelijk een bezoek gebracht aan wat doorgaat als de Brusselse evenknie van de Eiffeltoren. Continue reading

Het Visserijmuseum Oostduinkerke-Koksijde

De Martha kreeg een plaats midden in het museum

Het Nationaal Visserijmuseum Navigo ligt achter het vroeger gemeentehuis van de deelgemeente Oostuinkerke en omvat naast het modern en functioneel museumgedeelte, ook een vissershuisje en het estaminet De Peerdevisscher.

Het initiatief dateert al van 1932 toen een eerste museum werd ingericht in een bovenzaal van het gemeentehuis. De eerste steen van het huidig gebouw werd ingemetseld door minister Renaat Van Elslande in 1963. Het zou echter wachten zijn tot 1976 voor de officiële inhuldiging door dezelfde minister. De museumsite bevindt zich in feite op de locatie van het oud gemeentelijk kerkhof. Continue reading

Aanbellen bij James Ensor in Oostende

Tussen de appartementsgebouwen van de Vlaanderenstraat ligt het negentiende-eeuws Ensorhuis met als overbuur de meer dan 30 verdiepingen van het Europacentrum. We kunnen niet spreken van een echt museum want de werken die er hangen zijn reproducties op ware grootte. Wel krijgen we een idee hoe de leefwereld van de schilder er uitzag in het begin van de 20ste eeuw. De bezoeker kan vrij rondlopen in dit burgerhuis en de ruimten bezoeken waarin James leefde en werkte. Voor de toegangsprijs moet je het zeker niet laten want voor een ticket betaal je € 1. Goedkoper kan het niet als je rekent dat het huis ook moet onderhouden en bewaakt worden. Continue reading

Andalucía of Al-Andalus, reisverhaal

Andalusië omvat de zuidelijke provincies van Spanje. De meest bezienswaardige steden zijn Granada, Córdoba en Sevilla. Specifiek voor deze streek is het rijk verleden, vooral de periode van de Moorse of musulmaanse overheersing (Al-Andalus) die op de hele streek haar stempel heeft gedrukt en, naast het aangenaam klimaat,  de voornaamste verklaring is waarom zoveel toeristen naar hier komen. Andalucía is een stukje Noord-Afrika in Europa. Het zijn geen “ingeslapen” steden maar grote centra met respectievelijk ca 500 000, 300 000 en 700 000 inwoners!

In een tweetalig Spaans-Engels toeristisch blaadje uitgegeven door de stad Málaga lezen we:

“La provincia disfruta de un clima privelegiado durante toto el año, con una temperatura media de 18 grados. El verano se alarga cada año hasta bien entrado octubre, con temperaturas agradables que facilitán las visitas de sus lugares de interés[1]“.

De drie steden hebben elk hun eigen vlieghaven maar elke maatschappij vliegt doorgaans slechts op één van de steden. We kozen Brussels Airlines die vliegt op Málaga. De Airbus 320 deed er tijdens de heenreis twee uur en drie kwart over en zo’n half uur minder op de terugreis. Het temperatuur verschil tussen Brussel en Málaga is enorm: we stegen in België op bij hoogstens 15 graden en betrokken lucht en landden bij een subtropisch 30 à 32 graden en in een zonovergoten landschap. Continue reading

Wie kent Francisco de Pelsmaeker?

Toen we begin oktober een wandeling maakten door het centrum van Sevilla, botsten we toevallig op een straatje dat een Vlaams klinkende naam droeg: calle Francisco de Pelsmaeker. We vroegen ons af wat die de Pelsmaeker was komen zoeken of uitspoken in Andalucía en aan welke verdiensten hij te danken had dat zijn naam aan een straatje werd gegeven? Eerst dachten we dat het een Vlaamse monnik was die tijdens de Spaanse overheersing in Andalucía verzeild was en, wie weet, misschien als missionaris naar las Indias was vertrokken? Op Internet vonden we het antwoord alsook de missing link met Vlaanderen. Continue reading

Een alternatieve weg naar Walcheren en Middelburg

In een vorige post vertelden we over ons bezoek aan het mooie Middelburg. We namen toen de Westerscheldetunnel. Onlangs ontdekten we een alternatieve en meer toeristische weg naar de hoofdstad van Zeeland.

Wie denkt dat de veerboot tussen Breskens en Vlissingen niet meer operationeel is, is verkeerd. De veerdienst bestaat nog altijd maar de formule is niet meer dezelfde als voor de opening van de Westerscheldetunnel. Via Breskens kunnen enkel nog voetgangers en fietsers de oversteek maken. Catamarans kwamen in de plaats van de grote ferry’s van weleer. Continue reading