Op reis naar de slapende vulkanen (1)

Dag 1 Vrijdag 21 juni Meaux en Gien aan de Loire

Zicht op Gien en op de Loire

Overtrokken weer, niet echt uitnodigend om op reis te vertrekken. Eerst nog een stukje Wallonië waar we in de buurt van Doornik de autosnelweg naar Parijs opgingen. Rond Rijsel was het zoals gewoonlijk erg druk en omwille van de veiligheid is de snelheid er beperkt tot 90 km per uur. Eenmaal uit de agglomeratie van Rijsel werd het plots veel rustiger. In vergelijking met de Belgische snelwegen, is het hier een plezier om te rijden: je kunt rustig slalommen en laveren tussen de vrachtwagens en de enkele caravans die al in juni in de richting van het Zuiden trekken. Frankrijk is in oppervlakte wel achttien maal groter dan België maar qua bevolking slechts zes keer. Dus, veel dunner bevolkt en dat merk je ook aan het verkeer op de snelwegen, zolang je natuurlijk grote centra als Parijs, Lyon, Marseille, enz. vermijdt. Parijs en zijn Boulevard périphérique wilden we in elk geval ontwijken en we verlieten daarom de snelweg ter hoogte van Senlis. Via de route nationale ging het naar Meaux, ten Oosten van de Franse hoofdstad. Hier even de innerlijke mens versterken. Continue reading

Vichy dans la “Solution finale”

Het Vichy-regime en de Entlösung
Laurent Joly
Parijs, Grasset, 2006

De publicatie van de doctorale scriptie  van Laurent Joly is een kanjer van formaat: 1011 blz., bijlagen, bibliografie en index inbegrepen.

Het antisemitisme in Frankrijk dateert niet van de laatste wereldoorlog. Net als elders in Europa, kende het antisemitisme ups en downs tijdens het Ancien Régime. Joden werden beschouwd als “deiciden” of “godsmoordenaars”. Alleen al het feit dat ze een aparte groep in de samenleving vormden die zich niet met de rest van de bevolking vermengde, wekte wantrouwen, temeer dat de Joden ook niet vies waren van geldzaken en, in tegenstelling met de christenen, winstgevende transacties mochten boeken.

De Franse revolutie ontvoogde de Joden en gaf hen burgerrechten. Een volgende stap was het fameuze decreet Crémieux die in 1870 het Franse staatsburgerschap verleende aan de inheemse Algerijnse Joden. Continue reading

Rond het kasteel van Ooidonk

Woensdag 5 juni 2013. Een zonovergoten, heerlijke lentedag. We gaan wandelen in de buurt van Deinze, meer bepaald rond het kasteel van Ooidonk[1].

 

 

 

 

 

 

De auto laten we achter aan de parochiekerk van Sint-Maria-Leerne en volgen de lommerrijke en imposante dreef in de richting van het kasteel van Ooidonk. We passeren onder de Blauwe Poort die haar naam te danken heeft aan de eertijds blauwe luiken. Dit is de enige van de zeven poorten die nog overblijft. De datum 1595 verwijst naar het jaar dat de poort werd gerestaureerd. Wat verder op komen we voorbij langs de Kapelanij waar de huispriester van het kasteel woonde. Rechts van de weg ligt het Goed te Reabels waar de jeneverstokerij van het kasteel was ondergebracht. De wandelaar kan niet naast de imposante ingang van het kasteel kijken. Hoewel de kasteeltuin, aangelegd in de 19de eeuw, toegankelijk is voor toeristen, reserveren we dit bezoek voor een andere keer want vandaag hebben we nog een aantal kilometers voor de boeg. Toch even halt houden in restaurant Het Koetshuis waar een lekker kopje koffie op ons staat te wachten. Continue reading

Oudenburg bezit een Romeins Archeologisch Museum

Een halve eeuw geleden begonnen de opgravingen in Oudenburg. Het was al van oudsher geweten dat de stad Oudenburg (zie de betekenis van het toponiem) gebouwd was op de resten van een Romeins kamp gelegen in de kustvlakte, in het territorium van de “Belgische” volksstam der Menapiërs. In het 6de Boek van zijn Commentarii de bello gallico vertelt Julius Caesar hoe hij in 53 a.C.n. de Menapiërs op de knieën kreeg: Continue reading

Op verkenning in de Uitkerkse Polder

Maandag 27 mei 2013. De eerste lentedag van de maand. Eindelijk! Maar nee, ‘s anderendaags was de herfst al terug. Niet zeuren, laten we kijken naar de positieve kanten! We hebben echt genoten van deze uitzonderlijke dag en vooral van de wandeling[1] van 7,7 km door de Uitkerkse Polder, gelegen in het onmiddellijk hinterland van Blankenberge en Wenduine en amper op een boogscheut van Brugge.

We starten bij het Bezoekerscentrum UItkerkse Polder aan de Kuiperscheeweg, een eerder smal zijstraatje van de grote baan Brugge – Blankenberge. Continue reading

Het MIAT in Gent is een bezoek waard

Een monumentaal museum, 1800 m2, dat heel zware industriële machines uit lang vervlogen tijden herbergt en ze ook nog regelmatig in werking stelt. Want MIAT staat voor “Museum voor Industrie, Arbeid en Textiel”. Het museum ligt aan de Minnemeers, in een voormalige Gentse katoenspinnerij met Manchester-dak en gelegen aan de Leie.

Het museum neemt zich voor dicht bij de mensen te staan. Door zijn educatieve rol slaagt het prachtig daarin. Er zijn niet alleen rondleidingen voor geïnteresseerde volwassenen maar ook workshops voor leerlingen uit alle onderwijsniveaus. Zo zagen we tijdens ons bezoek leerlingen uit het kleuter- en bijzonder onderwijs geboeid aan het werk. Voor alle niveaus zijn werkmappen ter beschikking. Het museum beschikt over een vriendenkring, over vrijwilligers die de antieke machines nog kunnen in gang steken en bedienen en over een kleine cinemazaal – Ciné Palace – waar elke maand een kwalitatieve film uit de oude doos wordt vertoond. Voor zijn Soirées doet het museum beroep op specialisten uit de industrie. Zo is er bv. op 30 mei a.s. een conferentie over vroegere elektriciteitscentrales in België. Continue reading

In Flanders Fields

Na de Eerste Wereldoorlog bleef er van Ieper niet veel meer over dan een spookstad die steen voor steen werd terug opgebouwd. Nadien is Ieper de motor geworden van de blijvende herinnering aan de Eerste Wereldoorlog .  Wie kent er in de Angelsaksische wereld niet de Menin Gate of het museum In Flanders Fields ingericht op de eerste verdieping van de na 1918 herbouwde Lakenhalle? Deze twee locaties trekken jaarlijks duizenden toeristen die meer willen weten van wat zich in de streek tussen 1914 en 1918 heeft afgespeeld. In de straten is Engels zowat de tweede taal geworden en Ieper de place to be, niet alleen voor de Belgian chocolate maar vooral voor een dosis remembrance. Hoeveel Engelsen of onderdanen van het Commonwealth hebben hier geen familielid verloren en begraven op één van de vele militaire begraafplaatsen in de Westhoek? Ieper kijkt vooruit en werpt zich sindsdien op als Vredesstad. Het In Flanders fields museum speelt hierop in en wil vanuit de gruwel van de Eerste Wereldoorlog motiveren voor een wereld zonder oorlog, boodschap waarvoor ook de IJzertoren werd opgericht. Continue reading

Liefde en Devotie in het Gruuthusemuseum

In dit Brugs museum loopt nog tot 23 juni 2013 de tentoonstelling Liefde & Devotie opgezet rond het Gruut­huse­handschrift.

Dit manuscript werd rond 1400 in Brugge samengesteld en Egidius waer bestu bleven is wellicht het bekendste gedicht eruit. De naam Gruuthusehandschrift verwijst naar Lodewijk van Gruuthuse (ca. 1422-1492), een edelman die raadgever van de Bourgondische hertogen was. Hij woonde in het huidig museumgebouw waar hij een omvangrijke bibliotheek bezat. Een binnenraam van de bidkapel van Gruuthuse geeft uit op het koor van de Onze-Lieve-Vrouwekerk zodat de bewoners van in hun woning de kerkelijke diensten konden bijwonen. Continue reading

Argendaalwandeling in Bellegem – deel twee

De weersomstandigheden waren vorig najaar niet meer zo gunstig zodat we het tweede deel van de Argendaalwandeling pas dit voorjaar hebben kunnen afmaken. Uiteraard in een heel verschillend landschap: overal wordt de grond in gereedheid gebracht en beploegd, langs alle kanten kunnen we heel ver kijken terwijl op het einde van de zomer de maïsvelden het gezichtsveld her en der sterk beperkten. Een nadeel is dat de wandelaars voortdurend plaats moeten maken voor de talrijke landbouwmachines die op zo’n stralende lentedag heel druk in de weer zijn.

We kwamen met de wagen vanuit de richting Kortrijk en startten dit keer rechts van de Doornikserijksweg, aan de kruising met de Leuzestraat waar je veilig de wagen kunt achterlaten. Continue reading

Atomium 55 jaar later

Bij de babyboomgeneratie is de herinnering aan Expo 58 nog levendig. De nostalgie naar de kinderjaren zal hierbij wel meespelen. Het Atomium is het meest prestigieuse restant van de Wereldtentoonstelling 1958 en werd een aantal jaar geleden opgefrist en gerenoveerd.

Toen we eerder deze week voor een bezoekje naar de Heizel trokken, was het met hoog gespannen verwachtingen. Alhoewel respectievelijk van bouwjaar 1953 en 1947, hadden mijn vrouw en ik met school of met onze ouders Expo 58 bezocht maar om één of andere reden waren we nooit tot in het Atomium geraakt. Was het toen te druk? Of te kostelijk? Het is gissen. In elk geval, 55 jaar na de opening van het Atomium, hebben we donderdag laatst dan eindelijk een bezoek gebracht aan wat doorgaat als de Brusselse evenknie van de Eiffeltoren. Continue reading