De term Belle Epoque klinkt nostalgisch in de oren. Zou het kunnen dat de beste en schoonste tijd sinds de schepping reeds  achter ons ligt? Sommige (kunst)historici laten de Belle Epoque beginnen na de Frans-Duitse oorlog van 1870, anderen vinden 1895 relevanter als startdatum. Maar over de einddatum is er in elk geval geen betwisting: de Eerste Wereldoorlog die in augustus 1914 uitbrak, betekende ook het einde van de Belle Epoque.

Aan de Belgische kust viel dit tijdperk samen met de ontwikkeling van het toerisme. Geen massatoerisme zoals vandaag, wel voorname heren en dames uit de begoede burgerij van het binnenland die dankbaar gebruik maakten van het nieuw vervoermiddel dat het spoor toen was om enkele dagen of weken aan zee door te brengen in mondaine badsteden als Blankenberge of Oostende. In beide steden heerste een bouwrage waarvan gelukkig heel wat bouwwerken (huizen, tweede verblijven, hotels, casino, ..) tot vandaag zijn bewaard en zonder enige twijfel behoren tot het cultureel erfgoed. De Belle Epoque-woningen hebben een eigen stijl. Meestal hebben ze beneden een loggia en werden keramische tegels en elementen overvloedig aangewend als decoratie. Naast bouwstijl, was de Belle Epoque ook een levensstijl: elegante en dure kleren voor de dames, genieten van een wandeling waar men “gezien” wilde worden, nadien nogmaals genieten van een copieuze maaltijd overgoten met de beste Franse wijnen in één van de vele luxueuze hotels die de mondaine badplaatsen rijk waren. En als er nadien nog tijd en “goesting” was, waarom niet een avondje in het casino doorbrengen? Die beau monde kende en ontmoette elkaar aan de kust. De pers speelde daarop gretig in. In Oostende bv. verscheen tijdens de zomermaanden de krant La Saison d’Ostende die een naamlijst afdrukte van de toeristen die er logeerden met vermelding van hun domicilie en het hotel waar ze verbleven. Continue reading →